Wasze plany na przyszłość

shabby

Często myślę o przyszłości... Planuję studiować prawo zrobić dwie aplikacje, później może politologia? Się zobaczy jak to wszystko wyjdzie. Też planowałam sobie zrobić rok przerwy po liceum, ale to raczej nie przejdzie - wszyscy odradzają, bo to strata czasu.

Sophie

Seth, ale ja przecież napisałam, że o tym wiem Jezyk

Wcale nie uważam, że strata jak się ten czas dobrze spożytkuje.

Braque

Ja nie wiem, czym zajmę się w przyszłości lub na jakie studia pójdę. Jestem jedną z osób, które nic nie umieją i do niczego się nie nadają, więc pewnie wyląduję w jakimś durnym spożywczaku.
Gdy byłam mała, chciałam być sprzątaczką. Dobra, nie wyszło, bo sprzątać nie lubię.
Potem piosenkarką. Śpiew idzie mi całkiem nieźle, ale jakiegoś wybitnego głosu nie mam, więc to też odpada.
Była też policjantka, lekarka (nie znoszę krwi!), prawniczka (jestem zbyt kłótliwa, na sali rozpraw bym nie wytrzymała -.-) nauczycielka (ciekawe czego... oO), dziennikarka, znowu piosenkarka, kucharka, kelnerka czy coś równie głupiego. Jeszcze pół roku temu byłam pewna, że wydam książkę, ale zdążyłam się zorientować, że pisać nie umiem, więc o tym też mogę zapomnieć.
Przyznam, że gra aktorska idzie mi całkiem nieźle, ale te polskie kino... Nie.
To chyba tyle. ;>

Edit: Ach, myślałam jeszcze o europeistyce czy o skandynawistyce, ale jeszcze nie wiem, co z tego wyjdzie.

Aniarchia

Niezbyt często zastanawiam się o mojej przyszłości, ale wiem, że chciałabym ją powiązać z mangą i/lub grafiką komputerową. Odkąd zaczęłam interesować się anime i mangą mówiłam, że będę mangaką, ale to były po prostu dziecięce postanowienia, a teraz, zaledwie trzy/cztery lata później mam naprawdę dużą nadzieję, że będę mogła zostać mangaką w przyszłości. <3

No i kiedyś, jak chodziłam do psychologa, chciałam być psychologiem. xD"

BlondeRedhead

Moje plany? Najpierw skończyć swoje cudowne technikum, pójść na jakieś studia. Jeśli chodzi o dalszy kierunek nauki to w grę wchodzą tylko języki obce - arabski, chiński lub jakiś rzadziej spotykany, albo turystyka. Później jakąś praca w Tesco.

Co do planów 'rodzinnych'- faceta szukać już nie muszę, trzeba tylko czekać aż z pierścionkiem przyjdzie.

Lena

Ja na razie nie zamierzam snuć jakichś wielkich planów na przyszłość, bo nawet nie wiem czy profil mojej nowej szkoły będzie dla mnie odpowiedni.
Jeśli spodoba mi się rozszerzona matma i fizyka w LO to myślę o studiach na Politechnice, a potem pracy w instytutach naukowych i może wykładach.
No cóż, pożyjemy, zobaczymy Wesoly

Moskwa

Jeśli chodzi o studia, rozważam: 1. medycynę, 2. stosunki międzynarodowe/politologię, 3. filologię rosyjską. Pragnęłabym zostać psychiatrą, to fascynujące zajęcie, a jednocześnie silnie ciągnie mnie do polityki. Filologia rosyjska to plan C, gdyby pierwsze dwa nie wyszły. Ale po studiach pojadę sobie na wycieczkę przez Europę, pozwiedzam i poznam inne kultury i kuchnie. Potem ustabilizowane życie rodzinne, ale z okazjonalnymi niespodziankami ubarwiającymi egzystencję. Nie wytrzymałabym długo, gdyby każdy dzień był do siebie podobny. I koniecznie minimum trójka dzieci! (;

Tibby.

Ja od małego szczyla marzyłam o tym, by zostać lekarzem. Z biegiem czasu zauważyłam, że ten zawód to nie dla mnie. Im bardziej staję się dorosła, uświadamiam sobie, że chciałabym mieć kochającego męza, cudowne dzieci. Co do kariery zawodowej zauważyłam, pociąga mnie język polski. Mogłabym zostać polonistką, korektorem tekstów etc.

Mandally

Ja mam bardzo sprecyzowane plany na przyszłość. Chciałabym studiować ekonomię, a po pierwszym roku podjąć drugi kierunek; stosunki międzynarodowe. Uważam, że spełniłoby to wszystkie moje oczekiwania i w pełni zajęło mój zdecydowanie ścisły umysł. Gorzej z miejscem. Marzy mi się Kraków lub Wrocław, ale moja kochana rodzinka postawiła sobie za zadanie, wypchnięcie mnie z kraju do Niemiec.

Podobnie jak Sophie jestem przekonania, że jeżeli ma się jasno wyznaczone cele i systematycznie stawia się kolejne kroki na drodze do ich osiągnięcia, to ze wszystkim jesteśmy w stanie sobie poradzić.

M18

moje plany na najbliższe dziesięć lat [tata dzisiaj miał z nich kupę śmiechu jak mu opowiadałam]

- zdać maturę
- iść na studia: medycyna
- wyjść za mąż
- mieć 2 dzieci: chłopca i dziewczynkę
- rozbudować garaż, żeby pomieścił trzy samochody: mój, męża, i rodzinny
- znaleźć prace lekarza, jak nie w Polsce, to wyjechać do Francji.

haha, wykonalne

?

Blanca

Cóż, ja planowałam już w liceum wybyć do Anglii ale nie wyszło mi z testem gimnazjalnym. Trudno się mówi i tak wydaję, nie wiem tylko kiedy. Ogólnie tata zawsze zachęcał mnie na prawnika, ale to nie robota dla mnie bo mimo gadania, które dobrze mi idzie trzeba mieć kontakty, a ja nie chcę być znana z tego, że ktoś mi coś załatwiał. Chcę być dziennikarzem sportowym, co spodobało mi się już jakiś czas temu i póki co trzymam się tego planu. Jeśli chodzi o inne kształcenie to filologia hiszpańska lub angielska. W ogóle planuję poza językiem polskim władać sześcioma innymi, ustawionymi już w kolejności uczenia się : ). Trochę może za duże te ambicje, no ale. Każdy jakieś ma, prawda? Języków naprawdę chciałabym się nauczyć, głównie z własnych powodów.
Chcę zwiedzić świat, znaleźć swojego bruneta z brytyjskim akcentem o czekoladowych oczach i zajebistej klacie [Krowiec, szykuj się na mnie! xd]. Chcę spróbować wielu rzeczy, nie zatrzymywać się zbyt długo nigdzie i mieszkać na jednym z najwyższych pięter drapacza chmur w Nowym Jorku, a w salonie mieć szklaną ścianę i O!
To chyba na tyle, resztę dopiszę potem. Jezyk

Seth

Oke, napisałem na jakie kierunki studiów pójdę, ale nie powiedziałem, co będzie dalej. A więc...

Po 3 kierunkach studiów wyjadę do Afryki na wolontariat. Będę kopał studnie i takie tam.

Tam poznam swoją czarnoskórą żonę, z którą wrócę do Polski. W Polsce zostanę strażakiem, i będziemy mieli 3 dzieci. Już sobie wyobrażam jak mi po apartamencie biegają takie małe mulatki. ;f

Hm, dwóch synów nazwę Franek i Kajetan, a córkę Amelia, chyba.

Accolada

Przeżyłam szok, bo ktoś ma podobne upodobania dotyczące imion dla dzieci! Moje będą się nazywać Kajetan, Klara i Antoni - w każdym razie taki mam plan. No i mam nadzieję, że pierwsze dziecko urodzę przed trzydziestką, najlepiej jak będę mieć 26 lat. Wydaje mi się, że to taki dobry wiek - po studiach, pracę mieć już powinnam i w ogóle. Taa, mogę sobie tutaj ustalać, a i tak wiadomo, że różnie to w życiu bywa.
Poza tym, moja mama wciąż powtarza, że zostanę starą panną, bo mam dość trudny charakter, a dziadek, że będę miała głupiego męża, bo śpiewam przy jedzeniu. Cóż, z dwojga złego wolę tę drugą wersję. xD

Moskwa

Mnie też mówią, że mam trudny charakter, ale wiadomo, że przy szukaniu męża diametralnie się on zmieni... (; I też lubię imię Antoni. Waham się między tym a Aleksandrem, Mikołajem lub Dymitrem dla chłopca. Dla dziewczynki: Antonina, Eugenia albo Zofia. Koniecznie drugie imię, bez niego ani rusz. Korci mnie Napoleon, ale chyba za bardzo ekscentryczne... (; Albo Juliusz. Chociaż Józef też może być... W ogóle pragnę, by moje dziecko nosiło imię na cześć jakiejś znaczącej historycznej postaci. Ale z Adolfem to byłoby duuuże przegięcie, przyjaciółka już mnie uświadomiła

.

Doriana

Ja chciałabym dobrze zdać egzamin gimnazjalny w 2013, dostać się do dobrego liceum, a potem na studia językowe lub matematyczne. Potem oczywiście ślub. Chciałabym urodzić 2 dzieci, chłopców- Doriana Rafała i Alexandra (przez x) Kamila.