Adopcja

Raines

Ostatnio przechodząc koło Domu Dziecka zaczęłam rozmyślać.

Czy kiedykolwiek byłabym w stanie zaadoptować dziecko i dać mu normalny dom? Przyznam, że najpierw pojawiłby się strach. A wy, jak myślicie? Uważacie to za zły pomysł, bo dziecko zawsze będzie chciało znaleźć swoich biologicznych rodziców? Wykluczacie to?

Seth

Wiem, że jak będę miał taką możliwość to będą dążył do tego, by mieć dzieci... biologiczne? No, wiecie o co mi chodzi. Jednak nigdy niczego nie jesteśmy pewni w naszym marnym życiu. Szczerze, to wiem że adopcja jest niewiarygodnym szczęściem dla obu stron. Dziecka, jak i rodziców. Chciałbym w moim życiu zrobić tak dobrą rzecz jak adopcja, ale... Tak, to jest strach Raines. Samo zostanie rodzicem jest ogromnie straszne! Adopcja to zostanie rodzicem z podwójnym strachem. Trudny temat, ale takie właśnie są fajne, także poczekamy na resztę wypowiedzi. Mruga

BlondeRedhead

Seth, powiem ci, że mam tak samo. Jeśli dzieci, to biologiczne, a jeśli się nie da to można adoptować. Jak dla mnie jest bardzo dobrym rozwiązaniem, bo dlaczego biedne, niewinne dzieci mają siedzieć w domu dziecka jeśli mogą dostać kochającą rodzinę poprzez adopcję.

Accolada

Jeśli będę miała swoje dzieci, nie zaadoptuję żadnych. Dlaczego? Ponieważ o małe dzieci ubiegają się rodziny bezdzietne, a wiem, jacy są nieco starsi wychowankowie domów dziecka (nieco starsi, tzn. już od 7 lat). Jeśli okaże się, że nie będę mogła mieć swoich dzieci, chyba prędzej zdecydowałabym się na rodzinę zastępczą niż na adopcję. Nawet nie wiecie, jak długo czeka się, by "dostać" dziecko. To jest przerażające. A rodzina zastępcza? Jest ich tak mało, że każda od razu działa. I przynajmniej wtedy dzieci są ratowane z tej okropnej instytucji, jaką jest dom dziecka.